Η συγκυβέρνηση, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, της Κομισιόν, στην ανάγκη να διασφαλιστούν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να προωθηθεί όσο το δυνατόν πιο εύκολα η λήψη νέων αντιλαϊκών μέτρων, προετοιμάζει νομοσχέδιο για να περιορίσει το δικαίωμα της απεργίας και των αγώνων των εργαζομένων.
Η επίθεση αυτή απασφαλίζεται με τις απαραίτητες κυβερνητικές «ανησυχίες» για την αξιοπιστία των συνδικάτων, τον τρόπο προκήρυξης των απεργιών, τη μείωση της συμμετοχής των εργαζομένων στις απεργίες, το πρόβλημα του κατακερματισμού της οργάνωσης των εργαζομένων. Για «γαρνιτούρα» προστίθεται το ζήτημα της χρηματοδότησης των συνδικάτων, της υστέρησης χορήγησης των συνδικαλιστικών αδειών στον ιδιωτικό τομέα έναντι του δημοσίου.
Η Ομοσπονδία Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας απαντάει σε αυτούς τους σχεδιασμούς και ενημερώνει τους εργαζόμενους για τις πραγματικές επιδιώξεις που έχει η εξουσία του κεφαλαίου με το πολιτικό της προσωπικό και τους μηχανισμούς που διαθέτει, αλλά και διαμορφώνει συνεχώς:
Δεν πήρε ο πόνος καμία κυβέρνηση και καμία Κομισιόν για τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους και τις απεργίες.
- Οι αποφάσεις για τις απεργίες εκφράζουν τη θέληση των εργαζομένων και πατάνε πάνω στα οξυμένα προβλήματα που γεννάει η εγκληματική δράση του καπιταλιστικού συστήματος.
Οι απεργίες παίρνονται με αποφάσεις των συνδικαλιστικών οργάνων που έχουν εκλέξει οι εργαζόμενοι.
Η κυβέρνηση θέλει να δείξει την «ευαισθησία της» ώστε η απόφαση για απεργία να αποκτά δήθεν μεγαλύτερη στήριξη από τους εργαζόμενους. Αν έχει τέτοια «ευαισθησία» τότε ας τη δείξει ανάλογα όταν φέρνει νόμους και μέτρα που τσακίζουν το μισθό, τις συντάξεις, που κατακρεουργούν τη ζωή της εργατικής, λαϊκής οικογένειας.
Είναι ψεύτες και υποκριτές, γιατί την ίδια ώρα που παρουσιάζονται «ευαίσθητοι» αφήνουν έρμαιο τους εργάτες μέσα στους χώρους δουλειάς. Εκεί το δικαίωμα της απεργίας στραγγαλίζεται στις μυλόπετρες της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Μόλις προχθές καταδικάστηκαν σε πολύμηνη φυλάκιση απεργοί χαλυβουργοί γιατί διεκδικούσαν το αυτονόητο, την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά τους και στη ζωή τους.
- Θέτουν το ζήτημα της χαμηλής συμμετοχής των εργαζομένων στους αγώνες και υποκρίνονται ότι θέλουν και αυτοί πιο μαζικούς αγώνες. Εδώ και αν η υποκρισία περισσεύει. Αναμφίβολα, το ζήτημα της χαμηλής συμμετοχής απασχολεί το εργατικό κίνημα. Αυτό δεν θα λυθεί από καμιά κυβέρνηση και με κανένα διοικητικό μέτρο. Το εργατικό κίνημα θα δώσει τη λύση και μόνο αυτό.
- Ανησυχούν, λένε, για τον κατακερματισμό του εργατικού κινήματος. Οι ίδιοι όμως είναι που νομοθέτησαν να στήνουν σωματεία-μαριονέτες οι επιχειρηματίες (ενώσεις προσώπων) για να τσακίσουν τα μεροκάματα, τους μισθούς και τις εργασιακές σχέσεις.
- Η κυβέρνηση αξιοποίησε την μελέτη για το βαθμό συμμετοχής στους αγώνες και τα συνδικάτα των εργαζομένων που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ για να έρθει σήμερα να κάνει συγκεκριμένους τους σχεδιασμούς παρέμβασης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που μπορεί να κάνει μελέτες που να αποτυπώνουν μια υπαρκτή κατάσταση, όμως έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που έχει βρεθεί το κίνημα απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου. Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να εκφράσουν τις αγωνίες και τα βάσανα των εργαζομένων γιατί για χρόνια υπηρέτησαν και συνεχίζουν τη γραμμή του κεφαλαίου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η ελπίδα και η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στη συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στην ενίσχυση του ΠΑΜΕ.
- Η ένταση των κατασταλτικών μέτρων, οι δικαστικές καταδίκες απεργών και συνδικαλιστών, η κήρυξη απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών, η πολιτική επιστράτευση απεργών και οι νέοι σχεδιασμοί, επιβεβαιώνουν ότι η επίθεση του κεφαλαίου απέναντι στην εργατική τάξη θα συνεχιστεί. Η σταθεροποίηση της καπιταλιστικής οικονομίας, η έξοδος στις αγορές, η πολυδιαφημιζόμενη ανάκαμψη δεν θα φέρει καμιά φιλολαϊκή εξέλιξη για τη ζωή της εργατικής τάξης. Καμιά φιλολαϊκή πολιτική δεν θα ασκηθεί στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, από καμιά κυβέρνηση και κανέναν διαχειριστή όσο και να προσδοκούν ακόμη και όσοι από τους εργαζόμενους δεν το έχουν υποψιαστεί.
Άλλωστε αν ήταν να ασκηθεί μια πολιτική υπέρ του λαού τότε δεν θα χρειάζονταν τέτοια μέτρα και σχεδιασμοί. Η υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής συνοδεύεται με την καταστολή, την τρομοκρατία, με το χτύπημα του κινήματος. Αυτό το επιβεβαιώνει η ιστορία της ταξικής πάλης.
Κυβέρνηση και κεφάλαιο παίρνουν μέτρα γιατί ανησυχούν μήπως η αγανάκτηση των εργαζομένων συναντηθεί με την προοπτική που εκφράζει το ταξικό κίνημα για ένα εργατικό κίνημα μαχητικό, ασυμβίβαστο, σε γραμμή ρήξης και ανατροπής με την εξουσία του κεφαλαίου. Ανησυχεί γιατί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση με όλες του τις δυνάμεις. Επόμενα, οι παρεμβάσεις γίνονται για να υπηρετηθεί αυτός ο στόχος και να μπουν εμπόδια σε αυτή την προοπτική.
Καλούμε τους οικοδόμους, όλους τους εργαζόμενους, να καταδικάσουν στην πράξη με τον αγώνα τους τέτοιους σχεδιασμούς.
Να παλέψουν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική.
Να πυκνώσουν τις γραμμές του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Να δυναμώσουν τη γραμμή ρήξης και ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που εκφράζουν συνδικάτα, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Να πιστέψουν στη δύναμη του οργανωμένου ταξικού αγώνα. Αυτός ο δρόμος θα επιβάλλει τις λύσεις που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι.
Καλούμε τους εργαζόμενους σε μαζική συμμετοχή στην απεργία και τις συγκεντρώσεις την 1η Μάη. Αυτή, να αποτελέσει μια πρώτη μαζική, δυναμική απάντηση απέναντι στους αντεργατικούς σχεδιασμούς.