Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στις Κατασκευές, άνεργοι,
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Όλοι στη συγκέντρωση στην Πλ. Συντάγματος, στις 10.30 π.μ. & τις κατά περιοχές συγκεντρώσεις των σωματείων μας σε όλη τη χώρα,
ενάντια στο νομοσχέδιο – τερατούργημα που καταργεί το 5νθήμερο, το 8ωρο, την Κυριακάτικη αργία και επιδιώκει να βάλει εμπόδια στο δικαίωμα της Απεργίας και τους αγώνες.
Δεν συμβιβαζόμαστε με τη σύγχρονη σκλαβιά, τη δουλειά ήλιο με ήλιο, χωρίς δικαιώματα.
Δεν αποδεχόμαστε να δουλεύουμε 13ωρα, να τσακιζόμαστε, γιατί το απαιτεί το κεφάλαιο και το κάνει πράξη η κυβέρνηση της ΝΔ.
Το νομοσχέδιο είναι στην κυριολεξία κτηνωδία. Βάζει ταφόπλακα σε δικαιώματα και κατακτήσεις:
- Καταργεί την 5νθήμερη εργασία και ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση της προσαύξησης του 20% στα ένσημά μας.
- Καταργεί το σταθερό χρόνο δουλειάς και νομιμοποιεί τις 13 ώρες εργασίας, χωρίς καμιά προσαύξηση στην αμοιβή αρκεί ο κάθε μεγαλοεργολάβος να βρει ένα «μπροστινό» που θα παρουσιάζεται ως δεύτερος εργοδότης.
- Ποινικοποιεί ακόμη περισσότερο το δικαίωμα της Απεργίας με απειλές για χρηματικά πρόστιμα, δικαστήρια και ποινές φυλάκισης. Μας θέλουν καθισμένους στα αυγά μας να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα την εγκληματική τους πολιτική. Να μην αγωνιζόμαστε, να μη μιλάμε, να πληρωνόμαστε με ψίχουλα, να σακατευόμαστε και να σκοτωνόμαστε από την πολύωρη εργασία που απαιτεί η μεγαλοεργοδοσία.
Είναι τεράστια πρόκληση για όλο τον εργατόκοσμο ότι η κυβέρνηση φέρνει το νομοσχέδιο – τερατούργημα για ψήφιση στη Βουλή εν μέσω των μεγάλων καταστροφών πριν από λίγες μέρες με τη βροχόπτωση στη Θεσσαλία. Ακόμα μετράμε τις πληγές μας, νεκρούς και αγνοούμενους, κατεστραμμένα σπίτια, οικοσυσκευές, υποδομές και ψάχνουμε για το πώς θα καλυφθούν τα στοιχειώδη για τη ζωή και την υγεία μας και η κυβέρνηση δείχνει τα δόντια της.
Ούτε το νομοσχέδιο είναι προς όφελος των εργαζομένων, όπως ισχυρίζεται, ούτε τα μέτρα που ανακοίνωσε για στήριξη των πληγέντων καλύπτουν τις τεράστιες ανάγκες των εργαζομένων και των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων και των μικροεπαγγελματιών που είδαν το βιος τους να χάνεται.
Και στις δύο περιπτώσεις, η πολιτική της κυβέρνησης γέρνει προς τη μεριά που απαιτεί η μεγαλοεργοδοσία και τα αρπαχτικά του ιδρώτα μας. Τα μέτρα για τους πληγέντες της Θεσσαλίας είναι ψίχουλα. Οι υποσχέσεις για χρηματοδότηση σε μέλλοντα χρόνο είναι παραμύθια. Δάνεια και τόκους στις τράπεζες θα φορτωθούν όσοι έχασαν σπίτια, περιουσία, αγροτικό, ζωικό κεφάλαιο, υποδομές.
Τα πολλά πακέτα, που διαφημίζει η κυβέρνηση ότι απέσπασε από την ΕΕ, δεν θα πάνε στις τσέπες του απλού λαού. Θα τα μασουλήσουνε μέχρι σεντς οι μεγάλοι όμιλοι που θα αναλάβουν να φτιάξουν σπίτια, υποδομές, δρόμους.
Η δική μας καταστροφή είναι ευκαιρία για περισσότερα κέρδη για τους μεγαλοεργολάβους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Η επαναλειτουργία του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας για φθηνή, ασφαλή λαϊκή στέγη και υποδομές, χωρίς τη συμμετοχή εργολάβων, επιχειρηματιών, τραπεζών και άλλων τρωκτικών, αλλά με ευθύνη του Κράτους είναι ένα αίτημα που πρέπει να αγκαλιαστεί και να διεκδικηθεί από όλη την εργατική τάξη.
Τα συμφέροντα του κεφαλαίου και η πολιτική των κυβερνήσεων μας οδηγούν να γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι. Οι καταστροφές που βιώνουμε δεν οφείλονται μόνο στα καιρικά φαινόμενα. Κυρίως, φταίει ότι δεν υπάρχουν υποδομές και αντιπλημμυρικά έργα, αντισεισμική θωράκιση. Η πολιτική που ακολουθείται σε κάθε πλευρά της ζωής μας, μας κάνει βαθιά εκμεταλλευόμενους στην εργασία, με φθηνά μεροκάματα, χωρίς ασφαλείς συνθήκες δουλειάς και ταυτόχρονα πελάτες σε τράπεζες να πληρώνουμε εξ αρχής για να ξανακτίσουμε το βιος μας και τη ζωή μας.
Δεν πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι.
Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας.
Αργά ή γρήγορα το δίκιο μας θα νικήσει Δεν είναι μοιραίο να καταστρεφόμαστε από χρόνο σε χρόνο.
Δεν είναι σύγχρονο και προοδευτικό να δουλεύουμε περισσότερες ώρες και να μην μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με την ακρίβεια και τη φοροληστεία.
Ο δικός μας δρόμος, για να δούμε βελτίωση στη ζωή μας, να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και να καλύψουμε τις ανάγκες μας, είναι ο δρόμος του αγώνα με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες.