Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στις Κατασκευές, άνεργοι, μετανάστες,
Η κυβέρνηση της ΝΔ έφερε στη Βουλή πολυνομοσχέδιο – οδοστρωτήρα που ενταφιάζει συλλογικές συμβάσεις εργασίας, χτυπάει μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, βάζει εμπόδια στη λειτουργία των συνδικάτων και επιχειρεί να ελέγξει το περιεχόμενο των αγώνων με κατασταλτικά μέτρα.
Με αυτό τον τρόπο, η κυβέρνηση υλοποιεί όλα όσα απαιτούν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοκατασκευαστές, για να θωρακίσουν και να αυγατίσουν την κερδοφορία τους.
Την περίοδο της κρίσης τσάκισαν τη ζωή μας, τα εργασιακά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα και τώρα, στην ανάκαμψη, συνεχίζουν με μεγαλύτερη ένταση, επιβεβαιώνοντας αυτό που εκτιμούσαμε, ότι η επίθεση που δεχόμαστε είναι διαρκής, τα μέτρα που παίρνονται είναι μόνιμα.
Η «ανάπτυξη», που περιγράφουν οι σημερινοί κυβερνώντες, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι, δεν έχει καμία σχέση με τις δικές μας ανάγκες, ούτε αντιμετωπίζει κανένα από τα οξυμένα προβλήματα που βιώνουμε. Συνεχίζουμε να είμαστε κακοπληρωμένοι, χωρίς ασφάλιση, υποαπασχολούμενοι περιστασιακά και άνεργοι.
Το αντιλαϊκό οπλοστάσιο των προηγούμενων χρόνων παραμένει ανέγγιχτο και εφαρμόζεται στις πλάτες μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε νέους κινδύνους και σχεδιασμούς που θα κάνουν ακόμα χειρότερη τη ζωή μας. Ήδη, η κυβέρνηση δρομολογεί νέο χτύπημα σε ό,τι έχει απομείνει στην Κοινωνική Ασφάλιση.
Ό,τι απαιτούν οι επιχειρηματίες το έχουν στα χέρια τους. Εμείς, οι εργάτες, μετράμε απώλειες.
Τα κατασταλτικά μέτρα απέναντι στους αγώνες και τα συνδικάτα είναι μέρος ενός συνολικότερου σχεδιασμού καταστολής, ώστε να μην αμφισβητείται η γραμμή και οι απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Το προκλητικό χτύπημα των κατασταλτικών μηχανισμών ενάντια σε εργαζόμενους, συνδικάτα και μαζικούς φορείς, την προηγούμενη βδομάδα, με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, η λυσσαλέα επέμβαση των ΜΑΤ, με δακρυγόνα και γκλοπς, ώστε να μην εκδηλωθεί καμιά ενέργεια, κανένας συμβολισμός στο άγαλμα του Τρούμαν, ιστορικά αποδεδειγμένα μακελάρη των λαών, δείχνουν την αποφασιστικότητα του συστήματος να προωθήσει τα συμφέροντα των λίγων.
Τα μέτρα καταστολής είναι απέναντι στους εργαζόμενους και δίπλα στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Το «νόμος και τάξη» είναι το ραβδί του συστήματος της βαρβαρότητας που στοχεύει όσους προβληματίζονται, αμφισβητούν, διεκδικούν και αγωνίζονται.
Μας θέλουν υποταγμένους, χωρίς φωνή, χωρίς να σκεφτόμαστε και να αγωνιζόμαστε για τη ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας, για να μπορούν ανενόχλητοι να κάνουν τη δουλειά τους.