Συνάδελφοι, στη συνεδρίαση σήμερα του Γενικού μας Συμβουλίου επιδιώκουμε να αξιολογήσουμε τη δράση που αναπτύξαμε το προηγούμενο διάστημα. Να εκτιμήσουμε και να εξαγάγουμε ολοκληρωμένα συμπεράσματα πάνω στα ζητήματα της καλύτερης λειτουργίας των συνδικάτων μας, της μαζικοποίησης τους, της αύξησης του βαθμού οργάνωσης και κινητοποίησης των οικοδόμων και των άλλων εργαζόμενων του κλάδου, ως βασικές προϋποθέσεις για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των αγώνων μας.
Επιπλέον, μέσα από τη συζήτησή μας επιδιώκουμε να αναδείξουμε νέες δυνατότητες που φανερώνονται αυτή την περίοδο, που μπορούν να τροφοδοτήσουν την κλιμάκωση της πάλης μας, στη βάση των αιτημάτων που έχουμε διαμορφώσει. Ταυτόχρονα, στο έδαφος των αγώνων να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε προβλήματα, αδυναμίες και δυσκολίες, να γίνουμε πιο ικανοί στην καθοδήγηση του κλάδου, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο και στο συνολικό αγώνα της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, απέναντι στην αντεργατική πολιτική και τη στρατηγική της μεγαλοεργοδοσίας.
Η κατάσταση στον κλάδο των Κατασκευών
Σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, της μεγάλης οικονομικής κρίσης και ανεργίας, σήμερα ο κλάδος καταγράφει κατακόρυφη άνοδο, που επιβεβαιώνεται από τα στοιχεία της οικοδομικής δραστηριότητας, τόσο σε επίπεδο δημοσίων έργων (Ελληνικό, Γραμμή 4 του Μετρό, αυτοκινητόδρομοι Πάτρα – Πύργος, Ε65 Τρίκαλα – Γρεβενά, αεροδρόμιο Κρήτης στο Καστέλλι κλπ.), όσο και στην ιδιωτική οικοδομή.
Με βάση τα δις ευρώ, που προβλέπονται από το Ταμείο Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ, το πρόγραμμα δημόσιων έργων και το ανεκτέλεστο έργο των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών, φαίνεται ότι η άνοδος αυτή θα συνεχιστεί με την αίρεση επιβράδυνσης αυτής της ανάπτυξης, λόγω των υψηλών επιτοκίων, του τραπεζικού δανεισμού και της χρηματοδότησης των κατασκευαστικών ομίλων από τις Τράπεζες, του αυξανόμενου κόστους κατασκευής των ακινήτων. Επίσης, γνωρίζουμε ότι κατασκευαστικές εταιρείες καταθέτουν αιτήματα στην κυβέρνηση για εισαγωγή εργατικών χεριών από τρίτες χώρες, λόγω έλλειψης.
Όλοι οι δείκτες μέτρησης της οικοδομικής δραστηριότητας, όπως αναφέρουμε παραπάνω, δείχνουν αύξηση της δουλειάς στον κλάδο. Όμως, σε αυτές τις δεδομένες συνθήκες υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα που αφορά τους εργαζόμενους οικοδόμους. Ενώ υπάρχει γενική παραδοχή ότι λείπουν εργατικά χέρια, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι οι οικοδόμοι δουλεύουν σε φουλ ρυθμούς, όλες τις ημέρες του μήνα, με εξαντλητικά ωράρια, αυτό δεν αποτυπώνεται στα στοιχεία ασφάλισης που δημοσιεύει ο ΕΦΚΑ. Πιο συγκεκριμένα, με βάση τα μηνιαία στοιχεία απασχόλησης που έχει δημοσιεύσει ο ΕΦΚΑ και αφορούν τον Φεβρουάριο του 2023, οι οικοδόμοι ασφαλίζονται κατά μέσο όρο με 15 ένσημα το μήνα. Την περίοδο της μεγάλης κρίσης, οι οικοδόμοι ασφαλίζονταν με 10 – 12 ένσημα το μήνα. Δηλαδή, σύμφωνα με τον ΕΦΚΑ, ακόμα και σήμερα, βρισκόμαστε σε κρίση, αφού η ασφάλιση μας δεν επιβεβαιώνει ότι δουλεύουμε αδιάκοπα και ότι δεν φτάνουν τα εργατικά χέρια. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί και το αίτημα των εργοδοτών για την ανάγκη εισαγωγής εργαζόμενων από τρίτες χώρες, αφού (σύμφωνα με τον ΕΦΚΑ) δεν έχουν εξαντληθεί οι δυνατότητες του εγχώριου εργατικού δυναμικού.
Αυτό το στοιχείο καταδεικνύει ατράνταχτα το μεγάλο κλέψιμο της ασφάλισης των οικοδόμων. Η σημερινή κυβέρνηση αυτό το γνωρίζει, αλλά δεν κάνει τίποτα για να το αντιμετωπίσει, όπως αρνείται να ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα της αναγνώρισης και διανομής των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων. Έτσι και με την ανοχή που δείχνει στο κλέψιμο του ενσήμου μας ομολογεί ότι οι οικοδόμοι θα δουλεύουν ανασφάλιστοι για να χρηματοδοτούνται τα επενδυτικά σχέδια της μεγαλοεργοδοσίας.
Συνάδελφοι, η εφαρμογή της ΣΣΕ σε ένα μεγάλο μέρος του κλάδου, σε συνδυασμό με την ανάγκη της εργοδοσίας για εργατικά χέρια, έχει βελτιώσει σημαντικά τα μεροκάματα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, στον πρώτο μήνα εφαρμογής της ΣΣΕ το μέσο ένσημα ανά μήνα βελτιώθηκε κατά 5 ευρώ, αλλά παραμένει μεγάλη ψαλίδα σε σχέση με τις πραγματικά καταβαλλόμενες αποδοχές. Αυτό το στοιχείο επιβεβαιώνει την μεγάλη αξία της ΣΣΕ που υπογράψαμε.
Η μη κήρυξη μέχρι σήμερα της ΣΣΕ ως γενικώς υποχρεωτικής, με ευθύνη του υπουργείου Εργασίας, αφήνει μεγάλα παράθυρα σε εργοδότες να μην την εφαρμόζουν, με αποτέλεσμα και εμείς να χάνουμε σε αποδοχές, δωρόσημο, εισφορές για σύνταξη, αλλά και ο ΕΦΚΑ να χάνει εκατομμύρια έσοδα.
Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με αυτή την κατάσταση. Η υποκρισία της κυβερνητικής πολιτικής χτυπάει κόκκινο. Από τη μια, νομοθετεί γδέρνοντας φορολογικά τους αυτοαπασχολουμένους και μικροεπαγγελματίες με το επιχείρημα ότι «φοροδιαφεύγουν» και από την άλλη, διευκολύνει διαχρονικά τους μεγαλοεργοδότες του κλάδου να εισφοροδιαφεύγουν κλέβοντας το ένσημο των οικοδόμων.
Από τα παραπάνω, επιβεβαιώνεται ο εχθρικός χαρακτήρας της πολιτικής που ακλουθούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις και η σημερινή απέναντι στα δικαιώματα και τις ανάγκες των οικοδόμων. Το μόνο όπλο, που μπορεί να βάλει εμπόδια στην αντεργατική πολιτική, αλλά και να μας δώσει καταχτήσεις που θα ανακουφίζουν τη ζωή μας, θα βελτιώνουν την ασφάλιση, το μεροκάματο, τους όρους δουλειάς, είναι ο οργανωμένος, μαζικός, διεκδικητικός αγώνας μας.
Απολογισμός των αγώνων που δώσαμε το 2023
Τη χρονιά που πέρασε η Ομοσπονδία και τα σωματεία μας αναπτύξαμε πολύμορφη δράση και αγώνες για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους του κλάδου και συνολικά την εργατική τάξη.
Πραγματοποιήσαμε 5 απεργιακές κινητοποιήσεις πανελλαδικά. Δύο για το έγκλημα στα Τέμπη, την Πρωτομαγιά, για το νόμο Γεωργιάδη και στις 8 Νοέμβρη την κλαδική απεργία με συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων («υπέρ αγνώστων» ένσημα, μέτρα υγείας και ασφάλειας, αυξήσεις στα μεροκάματα, έκτακτο επίδομα στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας).
Έγιναν εκατοντάδες παρεμβάσεις πανελλαδικά σε χώρους δουλειάς, για το μεροκάματο, τα μέτρα ασφάλειας, το ωράριο εργασίας, τις εκδικητικές απολύσεις κ.ά.
Τα σωματεία μας εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους με υλική βοήθεια στους σεισμόπληκτους λαούς της Τουρκίας και Συρίας, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, με συγκέντρωση και αποστολή ειδών πρώτης ανάγκης, με συνεργεία οικοδόμων σε αποστολές ξελασπώματος πλημμυρισμένων κατοικιών.
Συμμετείχαμε στα συλλαλητήρια ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Τα σωματεία μας πρωτοστάτησαν και πρωτοστατούν απέναντι στους πλειστηριασμούς κατοικιών λαϊκών οικογενειών αποτρέποντας να πέσουν τα σπίτια του λαού στα κοράκια των τραπεζών και των funds.
Την περίοδο του καλοκαιριού, τις ημέρες του μεγάλου καύσωνα, μπήκαμε σε χώρους δουλειάς και με την αποφασιστική μας παρέμβαση προστατεύσαμε την υγεία των εργαζόμενων, αξιοποιώντας την υπουργική απόφαση που εκδόθηκε για το συγκεκριμένο ζήτημα, ύστερα από πίεση των συνδικάτων του ταξικού κινήματος.
Ομάδες πρωτοπόρων οικοδόμων και εργαζόμενων στις Κατασκευές έδωσαν μάχη μαζί με άλλους εργαζόμενους για να σωθούν σπίτια που κινδύνεψαν από τις μεγάλες πυρκαγιές του καλοκαιριού και σε αρκετές περιπτώσεις η συμβολή τους ήταν καθοριστική.
Όλη αυτή η αγωνιστική μας παρέμβαση ήρθε ως αποτέλεσμα του προσανατολισμού πως «Μόνο ο λαός σώζει τον λαό», μόνο ο οργανωμένος αγώνας με επίκεντρο τις λαϊκές, εργατικές ανάγκες είναι η πραγματική διέξοδος. Μέσα από τη δράση μας προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα, που αναδεικνύουν δυνατότητες, φωτίζουν καλύτερα τον τρόπο δουλειάς που πρέπει να αξιοποιήσουμε και να ενισχύσουμε.
Βασικά συμπεράσματα και δυνατότητες
- Οι σημερινές συνθήκες για την παρέμβαση μας δεν είναι ίδιες με τις συνθήκες της περιόδου της κρίσης και της ανεργίας.
Σήμερα, η εργοδοσία έχει μεγάλη ανάγκη από την εργατική μας δύναμη. Εκ των πραγμάτων, δημιουργούνται ευνοϊκότεροι όροι για τη διεκδίκηση και την οργάνωση των αγώνων. Είναι διαφορετικό να διεκδικείς σε περίοδο ανεργίας και διαφορετικό να διεκδικείς σήμερα που όλοι ψάχνουν να βρουν για δουλειά οικοδόμους και άλλους εργαζόμενους του κλάδου. Με λιγότερα όπλα διαπραγματεύεσαι το μεροκάματο με την ανεργία στο 80% και με πολύ περισσότερα τώρα που έχει υποχωρήσει κατακόρυφα.
- Η μεγάλη ακρίβεια, οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά είδη διαβίωσης, η φορολογία, πρέπει να μας κινητοποιήσουν για νέους πιο δυναμικούς και μαζικούς αγώνες με επίκεντρο το μεροκάματο, την ασφάλιση, τους όρους υγείας και ασφάλειας, το ωράριο εργασίας.
Μπορεί το μεροκάματο να έχει βελτιωθεί αρκετά, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Η ακρίβεια εξανεμίζει το εισόδημα μας, μένουν ακάλυπτες βασικές ανάγκες μας. Επόμενα, δεν είναι σωστό να λέμε ότι «καλά είμαστε» την ίδια ώρα που οι κατασκευαστικές εταιρείες και η μεγαλοεργοδοσία με την δουλειά μας κερδίζουν σήμερα διπλά και τρίδιπλα από ότι προηγούμενα.
Η ανάγκη οργάνωσης αγώνα για υπογραφή εργοταξιακών συμβάσεων είναι επιβεβλημένη. Θα συμβάλει σημαντικά για να υπογράψουμε νέα κλαδική σύμβαση (λήγει τον 9ο του 2024) με ακόμη μεγαλύτερα μεροκάματα από την προηγούμενη.
- Η διαμόρφωση πλαισίου αιτημάτων και στήριξης τους με επιχειρήματα αποτελεί μια πολύ σημαντική παράμετρο, που μπορεί να δώσει ώθηση στον αγώνα, να ανεβάσει το βαθμό πίεσης στην εργοδοσία και την κυβέρνηση.
Η Πανοικοδομική Απεργία στις 8 Νοέμβρη φανέρωσε δυνατότητες για να έχουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα σε όσα διεκδικούμε.Αυτό δεν πρόεκυψε από το πουθενά. Είναι αποτέλεσμα της επιλογής αιτημάτων που ακουμπάνε στα μεγάλα προβλήματα του κλάδου, όπως η αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων που θα ανακουφίσει και θα βοηθήσει χιλιάδες οικοδόμους στην προσπάθεια να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις, τα ζητήματα υγείας και ασφάλειας όταν από τις αρχές του 2023 μέχρι σήμερα έχουμε πάνω από 20 νεκρούς συναδέλφους και δεκάδες σακατεμένους, τα ζητήματα των αυξήσεων στα μεροκάματα.
Τα αιτήματα αυτά από μόνα τους, ως αιτήματα με την ολοκληρωμένη διατύπωσή τους, δεν μπορούν να ασκήσουν την πίεση που θέλουμε σε κυβέρνηση και εργοδοσία. Είναι αναγκαίο να δομήσουμε επιχειρηματολογία που να μπορεί να τα στηρίζει, με επιχειρήματα να γίνεται επιβεβλημένη η αναγκαιότητα της επίλυσής τους. Αυτά τα επιχειρήματα να γίνουν αντικείμενο συζήτησης μέσα στον κλάδο, να παρουσιαστούν με την καλύτερη προετοιμασία στις συναντήσεις με τους υπουργούς και του εργοδότες και ως φυσική συνέπεια να γίνουν αντικείμενο πάλης και απεργιακού αγώνα.
Σε αυτή την κατεύθυνση εκτιμάμε ότι κάναμε θετικά βήματα, για αυτό σήμερα έχουμε τις προϋποθέσεις και τις δυνατότητες να μετρήσουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα.
- Η απεργία είναι όπλο στα χέρια των εργαζομένων και γίνεται για να ασκηθεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση για να πετύχουμε την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας. Δεν την πραγματοποιούμε για «να βγάλουμε την υποχρέωση», για να παραθέσουμε αιτήματα, χωρίς να συνεχίζουμε να πιέζουμε να ικανοποιηθούν.
Από αυτή την άποψη, μια απεργία που προκηρύσσουμε έχει στάδια. Το στάδιο της προετοιμασίας, το στάδιο της μάχης την ημέρα της απεργίας, το στάδιο της κλιμάκωσης στη συνέχεια. Όλα τα στάδια πρέπει να τα τροφοδοτούμε με τα όπλα που έχουμε στα χέρια μας. Να αναπροσαρμόζουμε τα επιχειρήματα ανάλογα με την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι συζητήθηκε στη Βουλή, μετά από επίκαιρη ερώτηση του συνάδελφου Έξαρχου Νίκου, ένα από τα αιτήματα της απεργίας στις 8 Νοέμβρη, των «υπέρ αγνώστων» δηλαδή των αδιάθετων ενσήμων μας, μας βοήθησε πολύ. Η απάντηση του υπουργού μας έδωσε την ευκαιρία να ενισχύσουμε την επιχειρηματολογία μας σε τέτοιο βαθμό που στις δυο συναντήσεις, που έγιναν στο υπουργείο στα πλαίσια της απεργίας, αναγκάστηκε να δεσμευτεί ότι θα εξετάσει τη μείωση ηλικίας συνταξιοδότησης των ασφαλισμένων μετά το 1993 κατά 2 χρόνια καθώς και την κήρυξη της ΣΣΕ ως γενικώς υποχρεωτικής, προσπερνώντας τα εμπόδια του νόμου Χατζηδάκη (ΓΕΜΗΣΟΕ).
Αυτή η εξέλιξη, που έχει αρκετές πιθανότητες να γίνει πραγματικότητα, δε σημαίνει ότι θα ξεχάσουμε το ζήτημα των αδιάθετων ενσήμων, που έχουν εισπραχτεί από τον ΕΦΚΑ εδώ και δεκαετίες και συνεχίζουν να εισπράττονται στο όνομα της δουλειάς των οικοδόμων.
Η όποια εξέλιξη στη δέσμευση του υπουργείου Εργασίας, είτε θετική, είτε αρνητική, μας οδηγεί σε κλιμάκωση του αγώνα με νέα Πανοικοδομική Πανελλαδική Απεργία στις 31 Γενάρη με αιχμή τα «υπέρ αγνώστων» ένσημα, το ένσημο, τα μέτρα υγείας και τις αυξήσεις στα μεροκάματα. Εφόσον η ΣΣΕ δεν έχει γίνει υποχρεωτική, εξυπακούεται ότι θα είναι το βασικό αίτημα της απεργιακής κινητοποίησης του κλάδου.
- Η φιλοδοξία μας, όταν αναπτύσσουμε τον αγώνα μας, είναι να πετύχουμε νίκες και αποτελέσματα. Το καθήκον μας είναι να αξιοποιήσουμε τις νίκες και τα αποτελέσματα για να κάνουμε τα σωματεία μας και την Ομοσπονδία μας ακόμα πιο δυνατά, μαζικά όπλα στα χέρια των οικοδόμων και της εργατικής τάξης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι καταφέραμε να βγούμε όρθιοι και με σημαντικά αποτελέσματα μέσα από την περίοδο της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης. Δεν υποχωρήσαμε, δεν τα παρατήσαμε. Αντίθετα, σε κάθε περίπτωση, παρά τις δυσκολίες, αξιοποιήσαμε κάθε δυνατότητα οργάνωσης της πάλης σε συνθήκες πολύ δύσκολες, όπως την περίοδο της ανεργίας, στην πανδημία με απαγορεύσεις κλπ. Τα καταφέραμε γιατί είχαμε γερή Ομοσπονδία, γιατί είχαμε σωματεία, που παρά τις αδυναμίες, παρέμβαιναν στους χώρους δουλειάς.
Σήμερα, επιβάλλεται να δυναμώσουμε ακόμη περισσότερο. Χρειαζόμαστε πιο γερή Ομοσπονδία και συνδικάτα για να μετρήσουμε περισσότερα αποτελέσματα, για να έχουμε πιο ισχυρά όπλα απέναντι σε εργοδοσία και κυβέρνηση, για να έχουμε δύναμη στα δύσκολα και στα ακόμη πιο δύσκολα. Στο έδαφος των αγώνων, των κατακτήσεων, ανδρώθηκε και μεγαλούργησε το οικοδομικό κίνημα. Αυτό πρέπει να κάνουμε σήμερα.
- Να μαζικοποιήσουμε τα σωματεία μας με εκατοντάδες νέες εγγραφές.
- Να ανεβάσουμε το βαθμό οργάνωσης μέσα στους χώρους δουλειάς.
- Να πυκνώσουμε τις γραμμές των συνδικάτων με νέους εργαζόμενους μετανάστες. Αν πετύχουμε τη μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ένα μεγάλο μέρος αυτών των συναδέλφων μας θα ωφεληθεί.
- Μεγάλη συμβολή και βοήθεια στην επιτυχία ενός αγώνα, ενός συλλαλητηρίου και ακόμη περισσότερο στην προετοιμασία μιας Πανελλαδικής απεργιακής κινητοποίησης του κλάδου, αποτελεί η αγωνιστική παρέμβαση που αναπτύσσουν τα σωματεία μας πάνω στα συγκεκριμένα οξυμένα προβλήματα ανά εργοτάξιο, χώρο δουλειάς και περιοχή.
Δεν φτάνει μόνο το μοίρασμα της απεργιακής ανακοίνωσης, η ανάρτηση της αφίσας και του πανό που εξασφαλίζουν το γενικό κάλεσμα συμμετοχής. Η επιτυχία τόσο στη συμμετοχή, όσο και στην καλύτερη κινητοποίηση δυνάμεων, εξασφαλίζεται όπου καταφέρουμε να συνδυάσουμε την ενημέρωση, το κάλεσμα, με ανάπτυξη μετώπου με την εργοδοσία. Για παράδειγμα, το Συνδικάτο Αθήνας, από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, ενισχύει την παρέμβαση του στους χώρους δουλειάς με απεργίες, στάσεις εργασίας, εξορμήσεις, Γενικές Συνελεύσεις, συναντήσεις με την εργοδοσία και απαίτηση να δοθούν λύσεις πάνω στα προβλήματα, με αξιοποίηση σχεδόν κάθε βδομάδα της Επιθεώρησης Εργασίας για να γίνουν έλεγχοι για μέτρα ασφάλειας, για αδήλωτη εργασία, για παράνομη δουλειά το Σαββατοκύριακο.
Αυτό βοήθησε στην καλλιέργεια απεργιακού κλίματος, πίεσης στην εργοδοσία, διαμόρφωσης όρων διεκδίκησης και κινητοποίησης των εργαζόμενων. Είναι ένας τρόπος δουλειάς που πρέπει να συνεχιστεί, να ενισχυθεί και να διευρυνθεί σε όλα τα συνδικάτα. Αντίστοιχες προσπάθειες γίνονται στην Κρήτη και την Πάτρα.
- Οι μεγάλες απεργιακές μάχες με αφορμή το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν 57 άτομα στην πλειοψηφία τους νέοι σε ηλικία, τροφοδοτεί με χρήσιμα συμπεράσματα τη δουλειά μας.
Η διεκδίκηση των μέτρων υγείας και ασφάλειας είναι ένα μέτωπο πάλης που δεν περιορίζεται σε ένα στενό πλαίσιο, αλλά αφορά όλες τις πτυχές της ζωής μας. Το χώρο δουλειάς, τον τόπο διαβίωσης, τα μέσα μετακινήσεων, τα σχολεία που πηγαίνουν τα παιδιά μας, την ποιότητα του νερού, των τροφίμων, την κατάσταση της Υγείας και Πρόνοιας κ.ά. Είναι πολύ σημαντικό να ανοίγουμε όλη τη βεντάλια του προβλήματος. Αυτό σημαίνει ενημέρωση του κόσμου και κινητοποίηση με διεκδικητικό αγώνα.
Η ενημέρωση είναι βασικό εργαλείο που δεν πρέπει να υποτιμάται. Η ανακοίνωση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Σιδηρόδρομο «για το έγκλημα που έρχεται» λειτούργησε ως επιταχυντής μαζικών κινητοποιήσεων μόλις έγινε το έγκλημα.
Συνεπώς, μια ανακοίνωση δεν είναι μια τυπική, ρουτινιάρικη διαδικασία, αλλά είναι προετοιμασία και δύναμη κινητοποίησης την κατάλληλη στιγμή. Το να καταγγείλεις τις συνθήκες δουλειάς σε ένα εργοτάξιο, να απαιτήσεις την παρέμβαση της Επιθεώρησης Εργασίας, να την καταγγείλεις αν δεν κάνει ελέγχους, δεν είναι μια μάταιη διαδικασία. Βοηθάει στην κινητοποίηση δυνάμεων αργά ή γρήγορα, συμβάλλει να κατανοούν οι εργαζόμενοι ότι το συνδικάτο είναι το αποκούμπι και ο οργανωτής του αγώνα.
- Η εκδήλωση αλληλεγγύης σε τμήματα των εργαζομένων και του λαού σε κρίσιμες στιγμές, όπως σε πυρκαγιές, πλημμύρες, πλειστηριασμούς, ενισχύει τη δυναμική των συνδικάτων μας. Αναγνωρίζονται σε ευρεία τμήματα του λαού μας σαν δύναμη στήριξης, διεκδίκησης που στέκεται δίπλα στον λαό και τον βοηθάει να κάνει πράξη ότι «Μόνο ο λαός σώζει τον λαό», να προσπεράσει αυταπάτες, να προβληματιστεί, να πιστέψει τελικά ότι ο μόνος καταλύτης που μπορεί να φέρει θετικές εξελίξεις είναι η δική του συμμετοχή και δράση μέσα στους αγώνες, δίπλα στο ταξικό εργατικό κίνημα.
Εκτός όμως από τα θετικά στοιχεία των αγώνων μας και τις δυνατότητες που υπάρχουν, παραμένουν αδυναμίες που πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας.
- Σε πολλά συνδικάτα παραμένει το μεγάλο πρόβλημα της κινητοποίησης ενός ικανού αριθμού οικοδόμων σε μια απεργιακή συγκέντρωση. Ο βαθμός κινητοποίησης είναι πολύ μικρός, ενώ οι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στις Κατασκευές υπάρχουν. Αυτό δείχνει ότι πρέπει να δουλέψουμε πολύ πιο μεθοδικά και με μεγαλύτερη ένταση για να οξυνθεί η αντιπαράθεση με την εργοδοσία στους χώρους δουλειάς. Σημαίνει ότι πρέπει να κουραστούμε, να το βασανίσουμε περισσότερο στο πως θα βελτιώσουμε τους δεσμούς μας με τους συναδέλφους, αξιοποιώντας όλους τους τρόπους επικοινωνίας, τη σύσκεψη, τη θεματική ενημέρωση, την πρωτοβουλία για ένα ζήτημα στον τόπο κατοικίας, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, τον αθλητισμό κλπ.
Επίσης, χρειάζεται να αλλάξουμε τον τρόπο της δουλειάς μας, να ξεφύγουμε από μια τυπικότητα που κυριαρχεί που αντί να λύνει αδυναμίες και δυσκολίες, τελικά, τις αναπαράγει και τις διογκώνει.
Κάθε ενέργεια και δράση μας πρέπει να συνοδεύεται με σχέδιο υλοποίησης και επιτυχίας. Δεν φτάνει, λόγου χάρη, να ανακοινώνουμε μια απεργιακή συγκέντρωση, χρειάζεται να παίρνουμε μέτρα για τη συμμετοχή των συναδέλφων. Όπου εκτιμάμε ότι δυσκολευόμαστε να προχωρήσουμε σε συγκέντρωση πρέπει γρήγορα να αναπροσαρμόζουμε με άλλες μορφές, με παράσταση διαμαρτυρίας, με ένταση της απεργιακής περιφρούρησης κ.ά.
- Υπάρχει ως ένα βαθμό υποτίμηση της συμβολής των Γενικών Συνελεύσεων στην προετοιμασία ενός απεργιακού αγώνα. Στην προετοιμασία της κλαδικής απεργίας έγιναν Γενικές Συνελεύσεις που ήταν αναντίστοιχες ακόμα και με τις ελάχιστες δυνατότητες που υπάρχουν.
Το πρόβλημα είναι ότι η Γενική Συνέλευση αντιμετωπίζεται, κάτω από το βάρος της καθημερινότητας και του «τρεχαλητού», ως μια τυπική και όχι ζωντανή διαδικασία, που βοηθάει μέσα στη μάχη στην απευθείας ενημέρωση των εξελίξεων για την καλύτερη προετοιμασία, να μπουν ερωτήματα, να δοθούν απαντήσεις για το πλαίσιο πάλης, να κατανοηθεί πως αντιμετωπίζουμε την τακτική που ακολουθεί ο κάθε συγκεκριμένος εργοδότης και συνολικά η μεγαλοεργοδοσία του κλάδου.
Η Γενική Συνέλευση δεν είναι μόνο απολογισμός. Κύρια είναι σχέδιο μάχης των μελών του Συνδικάτου για να πετύχει ο αγώνας και να έχουμε αποτελέσματα. Δεν αποφεύγουμε τη ρουτίνα, τη γενική επανάληψη χιλιοειπωμένων ζητημάτων, την αναπαραγωγή των δυσκολιών. Μέσα στη δράση θα βελτιώνεται και η συζήτηση και θα ενισχύεται ο σχεδιασμός μας.
- Επίσης αδύναμη πλευρά της δουλειάς μας και μάλιστα σημαντικής σημασίας είναι το γεγονός ότι μετά την πραγματοποίηση της απεργίας κάνουμε ελάχιστα για να ενημερώσουμε τον κλάδο για τα όποια αποτελέσματα είχαμε.
Αυτό το πρόβλημα έχει εξήγηση, συνδέεται με την αποτελεσματικότητα των αγώνων. Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι απεργίες που πραγματοποιήσαμε, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, έφερναν με μεγάλη δυσκολία κάποια χειροπιαστά αποτελέσματα που δεν κατανοούνταν από τους εργαζόμενους ως τέτοια. Κυρίως, οι αγώνες μας απέτρεπαν, καθυστερούσαν την ψήφιση των αντεργατικών μέτρων, λειτουργούσαν ως όπλο στην ακύρωση στην πράξη μέσα στους χώρους δουλειάς της εργοδοτικής ασυδοσίας. Σταδιακά, αυτό μας οδήγησε σε υποτίμηση της ουσιαστικής συζήτησης και ενημέρωσης των συναδέλφων μας για τα αποτελέσματα και τον παραπέρα σχεδιασμό της δράσης μας.
Σήμερα, πρέπει να σχεδιάσουμε και να στοχεύσουμε στην ουσιαστική συζήτηση και ενημέρωση που θα απαντάει σε δύο πολύ βασικά ερωτήματα: – Τι έγινε με την απεργία που πραγματοποιήσαμε; – Τι απαντήσεις πήραμε και πως σχεδιάζουμε τη συνέχεια;
Αυτό είναι πολύ βασικό στοιχείο που βοηθάει τους εργαζόμενους του κλάδου να διαμορφώνουν εικόνα για τις εξελίξεις, τις δυνατότητες, το τι «μέλλει γενέσθαι» και να κατανοούν το ρόλο τους μέσα από τον αγώνα ως το σημαντικότερο κομμάτι της πάλης.
- Παραμένουμε εξαιρετικά αδύναμοι στην παρέμβαση μας στο τμήμα των συναφών επαγγελμάτων. Η αδυναμία αγκαλιάζει όλα τα επίπεδα, από τη διαμόρφωση συγκεκριμένου πλαισίου πάλης, το σχέδιο μαζικοποίησης των σωματείων. Μέσα από την ανάπτυξη του αγώνα και τη δημιουργία τελικά προϋποθέσεων θα μετρήσουμε και σε αυτό το τμήμα αποτελέσματα και κατακτήσεις.
Πως θα κλιμακώσουμε την πάλη μας
Ήδη μετά την απεργιακή κινητοποίηση του κλάδου έχουμε εντείνει την πίεση προς όλες τις κατευθύνσεις.
- Προς μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες για την υπογραφή διμερών συμβάσεων σε εργοταξιακούς χώρους με αυξήσεις σε όλα τα μεροκάματα, με κήρυξη απεργιών (Αθήνα Μετρό – Καστέλλι Κρήτης).
- Προς την κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας για να υλοποιήσει όσα καταρχήν έχει δεσμευτεί.
- Προς την Επιθεώρηση Εργασίας για ελέγχους σε χώρους δουλειάς.
Όλα αυτά προετοιμάζουν στην πράξη την μεγάλη Πανελλαδική Πανοικοδομική Απεργία που προτείνουμε για την Τετάρτη 31 Γενάρη 2024. Θα είναι η πρώτη μεγάλη κλαδική απεργία του 2024.
Φιλοδοξούμε και σχεδιάζουμε να είναι καλύτερη από την απεργία του Νοέμβρη 2023 σε όλους τους δείκτες, σε μαζικότητα, συμμετοχή, με μεγαλύτερες απεργιακές συγκεντρώσεις, ώστε να ασκήσουμε μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη πίεση για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
- Αναγνώριση και διανομή των αδιάθετων ενσήμων («υπέρ αγνώστων»).
- Κάθε μέρα δουλειάς και ένσημο.
- Υπογραφή εργοταξιακών συμβάσεων με αυξήσεις στα μεροκάματα.
- Εδώ και τώρα, λειτουργία των Μικτών Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας.
- Ικανοποίηση των δεσμεύσεων του υπουργείου Εργασίας για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και κήρυξη της ΣΣΕ ως υποχρεωτικής.
Για να έχει επιτυχία η απεργία σημαίνει ότι θα δουλέψουμε με την θετική πείρα που έχουμε από την προηγούμενη παρέμβαση μας:
- Να συνεδριάσουν όλα τα Δ.Σ., να εκδώσουν ανακοινώσεις και να σχεδιάσουν την παρέμβαση τους στους χώρους δουλειάς.
- Τα συνδικάτα στις μεγάλες πόλεις να πραγματοποιήσουν συσκέψεις ενημέρωσης για τις δεσμεύσεις που έχουμε αποσπάσει για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας και να προετοιμάσουν τη συμμετοχή στη νέα απεργία του κλάδου.
- Να επιδιώξουμε την παρέμβαση μας στον τοπικό τύπο και σε sites, με άρθρα των Προέδρων των σωματείων, για το τι διεκδικούμε με την απεργία μας και γιατί θα το πετύχουμε με τον αγώνα μας.
- Να θέσουμε στόχους νέων εγγραφών στα σωματεία και σχέδιο για την επιτυχία τους.
- Να θέσουμε στόχους συγκέντρωσης οικονομικών για τη στήριξη του απεργιακού μας αγώνα. Οι κατακτήσεις των οικοδόμων θα ανοίγουν το δρόμο και για κατακτήσεις σε άλλους κλάδους.
- Να θέσουμε στόχους οικοδόμησης των συνδικάτων μέσα σε μεγάλους χώρους δουλειάς. Η συγκρότηση π.χ. επιτροπής υγείας και ασφάλειας, η σωματειακή επιτροπή, η απεργιακή επιτροπή, το παράρτημα του συνδικάτου, το σωματείο, είναι βήματα που μπορούν και πρέπει να γίνουν αυτή την περίοδο.
- Η ενίσχυση των συσχετισμών δύναμης στις αρχαιρεσίες που τα περισσότερα σωματεία θα πραγματοποιήσουν μέσα στο 2024 είναι επιβεβλημένη. Χρειάζεται να οργανωθούν με τους καλύτερους όρους, ώστε πιο ενισχυμένοι να πραγματοποιήσουμε το 27ο Συνέδριό μας, στις αρχές του 2025.
Ο στόχος συμμετοχής στις αρχαιρεσίες σε κάθε σωματείο δεν μπορεί να είναι ο ίδιος που είχαμε στα χρόνια της κρίσης, τότε που ψάχναμε να βρούμε τους οικοδόμους, που πολλοί είχαν αλλάξει κλάδο, είχαν μεταναστεύσει κ.ά. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι απαιτήσεις μας από τον εαυτό μας πρέπει να είναι μεγαλύτερες, να αναβαθμιστούν. Να βοηθήσουμε τα σωματεία και την Ομοσπονδία μας να μεγαλώσουν, να είναι μεγαλύτερο «φόβητρο» για την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις, τις δυνάμεις του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Αρχαιρεσίες σωματείων το 2024
➡ Στόχος της Ομοσπονδίας μέχρι την πραγματοποίηση του Συνεδρίου, στις αρχές του 2025.
➡ Στόχοι των Σωματείων.
Για την πάλη για την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
Η συμβολή των εργοταξιακών συμβάσεων και της πάλης για την υπογραφή τους σε συνθήκες ακρίβειας, μπροστά στον αγώνα για νέα κλαδική ΣΣΕ.
Για τα 100 χρόνια από το 1ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας
Έκδοση αναμνηστικού αφιερώματος, που θα δοθεί στα σωματεία μας.